Een paar minuten stil zitten, niets doen, niets plannen gewoon mens zijn, met gesloten ogen mijn aandacht vriendelijk begeleiden weg van de drukke Stad der Gedachten in mijn hoofd, langzaam afdalen naar het Ruime Strand van mijn buikademhaling dobberen op het ritmische rijzen en dalen de golfslag van mijn levensadem doelloos aanwezig zijn heen en weer, komen en gaan adem voelen, adem zijn zacht ‘welkom’ fluisteren tegen elke inademing en ‘dankuwel’ tegen elke uitademing meer heb ik niet nodig om mijn lichaam en mijn geest kort te laten verwijlen in een heilzame oase van rust midden de drukte van mijn leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten