Komt een vrouw bij de dokter
Mijn indrukken van een beklijvend boek.

Ik las het boek met zeer gemengde gevoelens. Het hoge Jan Cremer en Turks Fruit gehalte stootte me aanvankelijk tegen de borst. Het is een orgie van pijpen, neuken en,pillen. De auteur noemt zichzelf monofoob, m.a.w. hij heeft een afkeer van monogamie. Hij is een arrogante, cynische, seksverslaafde macho en dat is niet meteen het type man waar ik een avondje wil mee doorbrengen. Hij vergelijkt emotionele situaties ook vaak met allerlei voetbalmomenten van Ajax en andere. Enkel zinvol voor insiders, maar omdat ik ook al geen voetbalfan ben (ben ik wel een man?) ontgaat mij de kracht van die vergelijkingen.

Door zijn compacte, soms nerveuze schrijfstijl en de uiterst korte hoofdstukken van amper enkele bladzijden grijpt hij me wel bij de ballen (om in zijn schrijfstijl te blijven) en sleurt hij me door het boek. Naar het einde toe greep het boek me wel bij de keel. Hij beschrijft de laatste dagen, uren en minuten zo aangrijpend, dat ik schroom voelde omdat ik de indruk had dat ik naast hen zat. Ik las de laatste hoofdstukken op het moment dat ik zelf in de wachtzaal in het ziekenhuis zat  waar ik enkele spannende onderzoekingen moest ondergaan. Op een bepaald moment werd de beklemming me teveel en ben ik gestopt met lezen. Ik heb het einde van het boek ’s anderendaags gelezen, thuis in mijn vertrouwde zithoek. En met een stevige knop in de keel.

Hierna volgen enkele zinnen uit he boek die me troffen, o.a. omdat ze aansluiten bij enkele  thema’s uit mijn eigen boek, Het kanker Perspektief, dat in oktober verschijnt, in samenwerking met Kom op tegen Kanker. Maar ook omdat Kluun er in slaagt om de zaken op een meesterlijke wijze te verwoorden.

Ik heb de citaten ondergebracht in enkele van de rubrieken uit mijn boek.

Kordate keuzes

“We degraderen de kanker tijdelijk tot een neutraal project dat we kritisch en haast zakelijk analyseren.”

Kwetsbaarheid & kracht

“Chemotherapie geeft je lichaam een optater en het is de bedoeling dat de kanker nog een grotere optater krijgt.”

“Ik haat die kanker en wat hij met mensen doet. Ik ben woedend, gefrustreerd, machteloos. Ik ben kwaad op mezelf omdat ik kwaad ben. Omdat ik het niet kan accepteren dat Carmen nu eenmaal kanker heeft.”

“Mijn werk is een kankervrije zone.”

“Als alle statistieken onze vijand worden.”

Humor

“”Komt een vrouw bij de dokter en die krijgt te horen dat ze maar een paar maand te leven heeft.”

“In de chemokamer staat een schaal met ontbijtkoek: de ene helft is bebotert, de andere helft kaal, om in de chemosfeer te blijven.”

“Je went er aan, maar leuk wordt het nooit. Het lijkt wel de belastingdienst.”

“Ik lijd aan huilincontinentie.”

“Iemand vol overgave troosten is hetzelfde als je broek laten zakken: je laat jezelf van je intiemste kant zien.”

“Carmen is net zo prikkelbaar als haar pruik.”

“Eigenlijk is het Antoni Van Leeuwenhoek ziekenhuis (gespecialiseerd kankerziekenhuis) net zoiets als de Wallen: van iedereen die je er ziet lopen weet jij waarom hij komt.”

Kwaliteitsvolle relaties

“Lief zijn: het is mijn eergevoel, mijn gevoel van zo hoort het dat me lief maakt. Maar het komt niet vanzelf. Ik moet de liefde uit mijn tenen halen.”

“Al wie ons liefheeft volge ons in onze strijd tegen beter weten in en grijp tezamen met ons deze strohalm.”

“Door de vele gesprekken zijn we weer verliefd geworden.”

Aanvaarden

“Het paradijs is niet meer. Door de chemo te aanvaarden hebben we het rampscenario weggestruisvolgeld. “

“De acceptatie-cascade: chemo, bestraling, amputatie…”

“Mijn adagium: als iets in mijn leven me niet bevalt, verander ik het: werk, relaties, alles. Nu ben ik zwaar ongelukkig en ik kan er niets aan veranderen.”

“Het voordeel van kanker is dat het alles zo lekker relativeert. Je gaat er echt niet dood van als ze verliezen. Voetbal is weer een spelletje.”

“Carmen heeft een overdosis optimisme en een gebrekkig vermogen tot klagen.”
“We geloven niet meer in het toeval. Geloven in het toeval is een belediging voor het leven. Het ging zoals het ging.”

Klare taal

“Amputatie: het is een afschuwelijke verminking. Cup D is nu ground zero.”

“Ik ben niet meer monogaam, maar zerogaam.”

Perspectief zoeken

Samen met Carmen gaat hij op zoek naar een nieuw huis, zodat zij weet waar hij zal wonen na haar dood en zodat hij een nieuw leven kan starten in een nieuwe omgeving.

“De toekomst. Ik kijk er dagelijks naar uit.”