Mijn
vriend en ex-Vlerick collega prof. Marc Buelens zei me ooit: “Ik vind dat
iedereen een hobby moet hebben waarbij hij iets verzameld.” Vanuit die
overtuiging is Marc ooit begonnen met het verzamelen van alle liedjes die
tussen 1960 en 1969 een nummer één hit waren in Engeland. Het was een heerlijk
hobby om overal waar hij kwam platenwinkels af te schuimen met zijn lijstje in
de hand. “En toen kwam i-Tunes en mijn hobby was om zeep, want ik kon de
liedjes gewoon downloden in de i-Tunes winkel. En daar is geen plezier meer
aan.”
Micro-geluksmomentjes
Zelf
verzamel ik al jaren drinkbekers, tot verdriet en wanhoop van Linda. Telkens ik
op een leuke plek kom, probeer ik er een beker te vinden die mij kan herinneren
aan die plek. Het begon ooit met een beker uit Cassis. Die is jammer genoeg een
aantal jaren geleden tot scherven herleid. Ik heb bekers uit onder meer:
Nafplio, New York, Stockholm, Londen, Liverpool en ook een kleurrijk kannetje
met Vlinders uit Uzès. Dat laatste gebruiken we om het waterreservoir van de
Nespresso machine bij te vullen.
Regelmatig
haal ik zo’n beker uit de kast om er mijn thee uit te drinken. Telkens ik de
beker zie en vastpak doe ik dat heel bewust, soms omvat ik hem zelfs met mijn
beide handen als een teder gebaar van dankbare herinnering. Zo creëer ik tijdens
de dag mijn micro-geluksmomentjes. (Dat woordje pikte ik vorige week op in een gesprek met Patrick Demoucelle. Kijk op http://www.demoucelle.com/nl/ als je meer wilt lezen over het inspirerende verhaal van Patrick en Anne-Marie.)
Twee
vleugels
Mijn
twee favorieten zijn enerzijds de zelf ontworpen beker met het verkeersbord
SLOW (dat vraagt geen verdere uitleg, vermoed ik) en anderzijds de beker die ik
meebracht van een cruise langs de Shetland eilanden. Op die kwetsbare beker in
porselein (Echt Royal Doulton China, in de woorden van Hyacintt Bucket) staat
de afbeelding van de papegaaiduiker. Een olijke, kleurrijke vogel die nesten
bouwt in de steile rotsen van Shetland. Toen wij er passeerden waren we net een
paar weken te laat. De vogels waren letterlijk gaan vliegen.
Ik hou
van die beker omwille van de kleurrijke handgeschilderde afbeelding van de
papegaaiduiker en omdat die vogel zijn vleugels spreidt. Dit herinnert me aan
de twee vleugels van mindfulness: de eerste vleugel herinnert me aan de vraag
hoe het met me is op dit moment, de andere vleugel met de vraag hoe ik omga met
wat ik nu ervaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten