woensdag 16 september 2015

Nieuw: ontdek hier een handige anti-stress gel



Mijn blog-statistieken leren mij dat een prikkelende titel meer lezers lokt. Even kijken of dit ook met deze titel werkt. Die vraagt wel enige toelichting om te vermijden dat je teleurgesteld wegzapt omdat ik je op het verkeerde been heb gezet.
Geen gewone gel
De gel waar ik naar verwijs is in niets te vergelijken met de gel die mensen in hun haar smeren of op hun pijnlijke gewrichten of de "pleasure" gels van Durex.
Vandaag zijn we weer gestart met onze 6-wekelijkse Stiltedag in de Stiltehoeve Metanoia. 5 bekende gezichten en 3 nieuwkomers. Van negen tot vijf: zitten, stappen en eten in stilte. Het eerste uurtje met begeleiding van Björn.
Nog even geduld, de gel komt hiernaBjörn was op het internet gaan zoeken naar afbeeldingen van de wegbedekking op autostrades: die wegen waar we bijna dagelijks onachtzaam aan hoge snelheid over razen met de auto. Hij ontdekte dat zo'n wegbedekking bestaat uit een opeenstapeling van diverse materialen in verschillende lagen. Daar staan we nooit bij stil, zelfs niet als we in de file staan.
Daarom nodigde hij ons uit om vandaag eens dieper te kijken naar de autostrade in onze geest. Ook de snelweg van onze automatische piloot bestaat uit verschillende lagen:
Situatie-Interpretatie-Emotie-Lichamelijke reactie-Gedrag-Gevolg
En hier is hij dan (taraa): de GEL
De uitnodiging bestaat erin om tijdens de meditatie te onderzoeken, telkens er een gedachte opduikt (G), welke emotie (E) we daaronder kunnen zien en waar die zich manifesteert in ons lichaam (L). Ter inspiratie gaf hij ons een lijstje met courante emoties: angst, boosheid, walging, verdriet, weerstand, jaloezie, geluk en liefde. (Het feit dat we meer negatieve emoties kennen dan positieve kan wellicht verklaard worden vanuit een Darwinistisch evolutionair perspectief.)
Een carrousel van gedachten
Voor mezelf was de ochtend een woelige kermis vol opwinding in mijn hoofd. Mijn geest zat nog te sterk in de intense workshop die ik de dag voordien had begeleid. Het lukte me wel af en toe om af de carrousel te stappen en vanop een afstand, met enige tussenruimte te kijken naar de dansende paardjes. Daarbij kwam onbewust het verhaal boven dat Björn die ochtend had verteld over de man die een ruiter in volle galop zag voorbij rennen en vroeg: "Waar ren jij zo haastig naar toe?" Waarop de ruiter in paniek antwoordde: "Ik weet het niet. Dat moet je aan het paard vragen!"
In de namiddag was de carrousel in mijn geest weg en was er vooral ruimte voor dankbaarheid en liefde. Waarbij ik tijdens de stapmeditatie mijn geest opende voor het antwoord op de vraag: wat is liefde? En langzaam ontvouwde zich een klavertje vier in mijn geest: liefde is geven, maar ook krijgen, liefde is vreugde maar ook bezorgdheid.
Kortom: het was weer een verrijkende en ver reikende dag. Volgende afspraak: 27 oktober. Dan verwachten we nog meer nieuwkomers. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten