Een wow moment

Zoals veel mensen hou ook jij wellicht van het leven.

Het leven: dat grote mysterie. We sturen sondes naar kometen en planeten in de hoop inzicht te krijgen in de oorsprong van het leven. We turen met Hubble in “deep space” om te speuren naar leven buiten onze melkweg. We dromen er van om mensen naar Mars te sturen.

Typisch menselijk om vooral aandacht te hebben voor het extreme, het onbereikbare, het verre. Waardoor we vergeten contact te maken met het nabije leven. Ik deed het deze morgen in amper tien minuten.

Ik nam plaats op mijn kantoorstoel en sloot mijn ogen.

Eerst maakte ik verbinding met het stilstaan, even afstand nemen van het doen, de verstilling binnentreden.

Dan maakte ik verbinding met het leven in mijn lichaam, voelbaar via mijn ademhaling.

Daarna maakte ik verbinding met het leven rondom mij: het geluid van mijn huisgenoten, de auto’s in de straat bestuurd door mensen, de vogels in de boom vlakbij mijn raam, het leven van de stad die ontwaakt… Door de geluiden van het leven binnen te laten stond ik in verbinding met al dat leven.

Ik besefte dat leven altijd een cyclisch proces is: in- en uitademen, eb en vloed, tijd voor moesson en tijd voor droogte, geboren worden en sterven, vol zijn van gedachten en emoties en vol zijn van leegte…

Ik besefte vooral dat ik door verbinding te maken 
met het leven in mij, 

ik ook verbinding maakte 
met alle leven, met HET leven. Wow.