Ken jij het Mysterie van Moerkerke?

Je bent nog nooit in Moerkerke geweest? Dan moet je dat zeker eens doen. In deze landelijke deelgemeente van het meer bekende –en dus veel drukkere - Damme, raad ik je aan om de wegwijzers naar de Stiltehoeve te volgen. Aan het nummer 2 in de Waterhoek zal je een oprijlaan zien met aan het einde een mooie, gerestaureerde hagelwitte hoeve.

In navolging van de brouwerij Duvel zou hier aan de oprit een bordje mogen hangen met het opschrift:

“Ssssst. Op deze plek rijpen de Geesten.”

 In de stiltehoeve Metanoia komen om de zes weken een aantal dames en heren (ik noem ze de Metanoia Fellows) samen. Het begon drie jaar geleden op initiatief van Joost en Björn met 5 mannen. Gisteren waren we met 19 (mannen en vrouwen).

Voor de buitenwereld lijkt wat er die dag op die plek gebeurt iets heel mysterieus: 19 volwassen mensen die van 9 tot 16u30 geen woord met mekaar spreken, die afwisselend drie kwartier op een bankje of kussen zitten met gesloten ogen om daarna drie kwartier te stappen, met trage, aarzelende passen. Ook tijdens de maaltijd wordt de Edele Stilte gerespecteerd (drukverslaafden zouden dit misschien een “ijzige” stilte noemen?).

 In dit mooie kader voeden de Metanoia Fellows hun geest met Ozon: Onvoorwaardelijke Openhartige Opmerkzaamheid.

Een V3
De Verstilling helpt om te Vertragen en dat voedt de Verdieping: een V3 raket die flink wat in beweging zet. Een ont-moeting met jezelf. Het toelaten dat gevoelens en gedachten, geworteld in verlangen of in afkeer, zich manifesteren. Zelfs als je op dat moment helemaal niet begrijpt wat zich precies wil manifesteren. En je daardoor verloren of onwennig voelt. Er naar kijken, het zien in geuren en kleuren, het voelen in elke vezel van je lichaam. 

Het is inderdaad een Mysterie hoe op dezelfde plek, op hetzelfde moment in dezelfde stilte iedereen toch zo zeer verschillende dingen ervaart. Altijd weer de valkuil van de onwetendheid zien opduiken, omdat je geest keer op keer gekaapt wordt door het onophoudelijke denken. Als je eigen inwendige wereld al zo onbeheersbaar is, hoe zou je dan willen dat je de buitenwereld en het gedrag van anderen kan beheersen? Hoe zeer je dat ook wenst: het kan niet.

Balans, droefheid en onmacht
In de ochtend ervoer ik een sterk gevoel van balans: mijn leven is in balans, wat ik doe, doe ik met liefde en ik ervaar daardoor een grote vrijheid.

In de namiddag, toen ik ons allemaal zo traag en vredig zag stappen in de knusse, veilige omgeving van de Phil Bosmanszaal, kwam telkens weer het beeld van de chaotische stroom vluchtelingen in mijn gedachten. Ik voelde droefheid om mijn onmacht en boosheid tegen Poetin en Asssad en IS en allen die aan de basis liggen van die afgrijselijke tocht van deze radeloze mensen.

Dat is het Mysterie van Moerkerke: je gaat er heen met een bepaalde intentie, maar wat je voorgeschoteld krijgt is vaak iets totaal anders. Forrest Gump had het aan het rechte eind: 

“Life is like a box of choclates.
You never know what you’re gonna get.”

Kleine gewoontes doorbreken

In een video interview zegt prof. Marc Williams, emeritus van Oxford University en mede-grondlegger van MBCT: "Enthousiasme is niet voldoende om door te zetten met mindfulness. Onderzoek toont aan dat degenen die het meest enthousiast waren bij de aanvang van de training, niet degenen zijn die het langst doorzetten, wel degenen die het meeste oefenen.

Zoals Jon Kabat-Zinn pleegt te zeggen:
"You don't have to like it. You just have to do it."

Je kan ook oefenen met de tientallen "micro-challenges" tijdens een doordeweekse dag. Blijf de aandachtsspier oefenen. De oefening zit in het opmerken en het terugbrengen van de aandacht naar de pure ervaring, onbesmet met oordelen en interpretaties.

Het kan plezant zijn om af en toe enkele kleine gewoontes te doorbreken en opmerkzaam te zijn hoe dat voelt:
- Rijd eens een hele rit lang enkel op het rechter baanvak van de autostrade
- Poets je tanden eens met je andere hand
- Ga eens  in een andere zetel zitten om naar tv te kijken
- Zet eens een andere radiozender op
- Draag je uurwerk eens een dag aan je andere pols
- Wissel mes en vork eens om bij het eten

Zo overwin je de uitdagingen bij het SLOW'en

1. De cruciale, alles bepalende stap is de eerste: het Stoppen. Gewoon onderbreken wat je nu aan het doen bent: even weg van de tv of de pc of welk excuus ook om niet te Stoppen. Je moet de wissel van het automatisch snelspoor omschakelen wil je op  het SLOW bij-spoor geraken;

2. Begin met een paar keer per dag korte oefenmomenten om op die manier te ontdekken welke plaats en welk moment voor jou het meest geschikt is.

3. Wees niet boos als je geest afdwaalt: je hebt net de dwalende geest nodig om te oefenen. Een lege geest is als een lege fitnesszaal zonder toestellen.

4.  Als je geest afdwaalt, kijk waar hij heen was, dank hem en kijk vooral op welke manier je hem terug begeleid. Breng jij de dolende puppy  berispend terug of met een minzame glimlach?

5. Denk eraan: de aandachtstraining is net het opmerken van de dolende geest en het minzaam terug begeleiden. Je zit in de escorte-business: "you escort the mind back."

Zelfs bij de meest ervaren beoefenaar blijft de geest afdwalen: 
het verschil zit erin dat het terugbrenger vlotter, met minder verwijten, 
met meer mededogen gebeurt.

Met dank aan prof. Marc Williams (zie foto)